Sint-Bonifatiuskerk

  • Hoogromaans
  • Tweede helft 12de eeuw, toren 1608
  • Protestants
  • Doopvont, preekstoel, herenbank

Middenin het dorp, op de hoek van de statige Willinge Prinsstraat, staat de Bonifatiuskerk van Oldeberkoop. Een prachtige oude kerk op een brinkachtige open ruimte.

Wat bij aankomst direct opvalt is de muur om het kerkhof. Deze is in 2012 fraai gerestaureerd, waarbij ook het mooie poortgebouw met trapgevel in ere is hersteld. Ooit had de muur maar liefst vier poortjes, zo laat een prent uit 1732 van Cornelis Pronk zien.

Het toegangspad leidt je onder de poort door naar de zadeldaktoren met kleine gele stenen en rode sieraccenten. De toren werd in de Tachtigjarige Oorlog vernield en in 1608 in huidige stijl herbouwd. Het schip van tufsteen is wèl oorspronkelijk en heeft aan beide zijden een prachtig schema van spaarnissen. Goed te zien aan de gevel is de verlenging in gotische stijl (veertiende eeuw) en het vernieuwde koor (zestiende eeuw).

Binnen vind je een gedrukt houten tongewelf dat mogelijk al dateert uit de zeventiende eeuw, net als de preekstoel en de herenbank. In de, niet gestuukte, schipwanden zie je soortgelijke spaarvelden als aan de buitenkant. En in de vloer liggen gebeeldhouwde zerken. Sta ook even stil bij het doopvont. Dit achtzijdige zandstenen dateert al uit de veertiende eeuw.

+ Meer informatie

Extra informatie van Peter Karstkarel:

De hoog-romaanse kerk staat op een ruim, door een muur omgeven kerkhof bij de brinkachtige open ruimte midden in Oldeberkoop. Het van tufsteen gebouwde schip dateert uit het midden van de 12de eeuw. Aan noord- en zuidzijde zit in de bovenzone een prachtig schema van spaarnissen tussen lisenen, afwisselend gedekt met twee en drie rondbogen. Alleen in de driepasnissen staat in het midden een klein rondboogvenster. In de 14de eeuw is het schip van gemêleerd rode en gele baksteen op gotische wijze verlengd en in het begin van de 16de eeuw is het oorspronkelijk in steen overwelfde koor vervangen door het huidige met driezijdige sluiting. Aan de noordzijde staat in het oude schip een dichtgemetselde, geprofileerde rondbogige ingang. In het verlengde schip is nogmaals zo’n dichtgezette ingang te zien en bovendien zitten er een lancetvenster en een breed rondboogvenster met vorktracering. Aan de zuidzijde staat in het oude gedeelte een dichtgemetselde ingang in een spitsboognis van gotisch model. In de verlenging staan een nog steeds bruikbare rondbogige ingang, een groot venster en een lancetvenster. Het koor van donkerrode steen en verlevendigd met ‘speklagen’ van gele en helderrode steen en een zandstenen waterlijst, wordt op de hoeken gesteund door eenmaal versneden beren. De toren, in het begin van de Tachtigjarige Oorlog vernield, is in 1608 herbouwd in kleine gele steen met sieraccenten van rode steen op de hoeken en rond de galmgaten en met een zadeldak.

Het inwendige is door een gedrukt houten tongewelf, dat mogelijk al uit de 17de eeuw dateert, met trekbalken gedekt. In de wanden van het schip is het metrum van spaarvelden van de buitenkant herhaald. In de vloer liggen gebeeldhouwde zerken. De achtzijdige zandstenen doopvont op schacht en voetstuk dateert uit de 14de eeuw. De preekstoel met klankbord, hoekzuiltjes en gekorniste panelen op de kuip is 17de-eeuws, evenals de tegen de noordwand geplaatste herenbank. Het orgel heeft een kas uit 1858 en een instrument van Van Gruisen uit 1919 met ouder pijpwerk.

- Minder informatie

Activiteiten

Informatie
Openingstijden
  • Zondag (kerkdienst)09:30 - 10:30
Faciliteiten
Bezoekersparkeerplaats aanwezig